من و دوستم در خیابان های شهر پرسه میزدیم. زمانی بود که واقعا هر کی با مادرش قهر کرده بود، یک پادکست می ساخت. ما هم گفتیم بیا شورش رو در بیاریم. ما تصمیم گرفتیم پادکستی درست کنیم که در مورد هر چیزی صحبت کنیم. همان طور که خودمان با هم گفتگو می کردیم در پادکست ادامه دهیم. اما ساعت ها درگیر اسم پادکست شدیم. در خیابان یک دختر بچه ای آدامس می فروخت. قیمت نجومی اون موقع و دلی که برای آن بچه سوخت باعث شد به این اسم برسیم. آدامس کست.
همان شب من لوگوی آن را طراحی کردم و دامنه و همه چی را برای خریدم اما هیچ وقت یک قسمت هم ضبط نکردیم. از اون موقع هیچ قسمتی یا هیچ حرفی میان ما زده نشد.
در تعطیلات عید سال نو من به تنهایی تصمیم گرفتم که برای خودم یه پادکست ایجاد کنم. در مورد هر آنچه مطالعه می کنم و یاد می گیرم یک قسمت بسازم. اما هیچ ابزاری برای ضبط نداشتم. البته با اینکه من یک گوشی خوب یعنی آیفون شانزده پرو صحرایی دویست و پنجاه و شش خریده بودم و میکروفون بسیار خوبی هم داشت. اما تصمیم به روش جدید برای پادکست کردم. از اون موقع کلی پادکست با کیفیت های عالی وجود داشت. برای همین فکر کردم چطور خلاقیت بخرج بدم و به شکل متفاوتی پادکست تولید کنم.
در دوره ی هوش مصنوعی به سر می بردم و با ابزار های هوش مصنوعی کم و بیش آشنا بودم. ابزاری به نام نوت بوک ال ام در این مورد یکه تازی می کرد. اولش زبان فارسی را پشتیبانی نمی کرد. برای همین تصمیم گرفتم خب محتوا را به زبان انگلیسی تولید می کنم. اما تنبلی کردم و عقب انداختم. که اواخر اردیبهشت ماه گوگل عزیز پشتیبانی فارسی را اضافه کرد و من هم با ذوق و شوق خیلی زیاد اولین قسمت رو شروع کردم.
داشتم در سایت مدیوم می گشتم که به یک مطلب جالب بر خوردم. مطلبی به عنوان نشانه هایی که شما فرد سمی هستید برایم خواندنی شد. با پنج دلار آمریکاای که در کیف پول اپل خودم داشتم. اشتراک را خریداری کردم و آن را خواندم. مطلب جالبی برایم بود و تصمیم گرفتم همان را به فارسی در وبلاگ خودم انتشار دهم. سپس لینک مطلب خودم را کپی کردم و به نوت بوک ال ام دادم. این ابزار چنان وبلاگ من را باز کرد و خواند (نوش جانش البته) با یک دکمه پادکست را تولید کرد. اینکه چگونه من قسمت هایم را تولید می کنم را هم می توانید بخوانید و بدانید. به عقیده من دانش باید رایگان باشد و منم تجربه خودم را نیز نوشتم. (البته این کاری که شما با این دانش می کنید شما را متفاوت و خاص می کند)
و در نهایت در تنهایی با اوج تلاش و سختی این پادکست را ساختم. با ریبرند کردن و تغییر لوگو. با دامنه ای که قبلا خریداری کرده بودم. همراه با توانایی برنامه نویسی خودم. که چاشنی کنجکاوی و خلاقیت هم بهش اضافه شده.
تا چندین قسمت اول من تصمیم دارم که از ابزار های هوش مصنوعی استفاده کنم و این پادکست رو ایجاد بکنم. اگر مورد استقبال قرار بگیره حتما خودم حضور پیدا می کنم و به شکل دیگری از هوش مصنوعی استفاده می کنم. تا اون موقع هم کلی موارد جدیدی یاد می گیرم و با تلاش و خطا یک پادکست خوب می سازم.
البته حمایت های شما همیشه باعث میشه من این روند رو ادامه بدهم. حس داشتن شنونده های جدید که شما با اشتراک گذاری با دیگران بسیار حمایت خوبی برای من هست، قلفلکم می دهد که باز هم یک قسمت جالب جدید بسازم. شما فقط مطالبی که من می نویسم یا پادکستی را که تولید می کنم را فقط نمی خوانید و نمی شنوید. بلکه آینده را هم تجربه می کنید. با قدرت هوش مصنوعی !
هر چی می تونه باشه. از زگیل تناسلی تا موج های رقصان در فضا و زمان. از گفتگو با شما ایده هایی بهم می دهد که یه قسمت دیگه بسازم. حتی شما هم می توانید درخواست موضوع بدید و من با تحقیق کردن و جمع آوری و نوشتن اون ها و دادنشون به هوش مصنوعی یه قسمت می سازم و اون قسمت به نام خودتون خواهد موند.
حمایت گران با ارزش پادکستاینجا می تونه اسم شما به عنوان یک حمایت گر باشه که شما در تاریخچه وجودیت یک پادکست دست داشتید.
از شما و گوش های شما بابت شنیدن این پادکست صمیمانه متشکرم