من سوالی برایم بوجود می آید. تشنیه ی دانستن و کنکجاوی هستم. ساعت ها در اینترنت و کتاب ها و مقاله ها به دنبال نتیجه می گردم. در ذهنم یا دفتری به عنوان چرک نویس، مطلب را جمع می کنم. آن را شاید در وبلاگ خودم بنویسم. یا دانسته جدیدم را با بقیه در هنگام گفتگو انتقال می دهم.
به سراغ نوت بوک ال ام می روم. جایی که لینک یا متن های منابع مطلب را بهش می دهم. با درکی که از منبع ها بدست می آورد بازی می کنم تا بتواند پادکست پر محتوایی را بسازد. سپس تعریف می کنم که خروجی باید چگونه باشد. در نهایت با یک دکمه پادکست را تولید می کند.
لوگوی آدامس کست را به هوش مصنوعی کوپایلوت ماکروسافت می دهم. ازش می خواهم تصویری به این شکل بساز و حتما به شکل استیکر باشد مانند تصویر ضمینه شده و بدون پس زمینه. سپس با چند بار درخواست و تغییرات، تصویری که می خواهم را می سازد. در نهایت با سایت من عاشق تصویر هستم، تصویر را کوچک و فشرده سازی می کنم.
بعد از مدتی که فایل صوتی پادکست را تولید شد، آن را گوش می دهم. اگر ایرادی داشت، دوباره به نوت بوک ال ام می دهم تا اصلاح کند. سپس فایل صوتی را دانلود می کنم. در لب تاب خودم فرمت فایل را تغییر می دهم. با فشرده سازی سراغ فایل صوتی می روم. و تمام.
به سراغ یک هوش مصنوعی دیگر می روم. متن مطلب را بهش می دهم. ازش می خواهم عنوان و خلاصه یک جمله ای و برجسب ها را تولید کند. سپس به سراغ اسپوتیفای برای سازنده ها می روم. قسمت جدید را آپلود می کنم. عنوان و خلاصه را در آن می زنم. تصویر را هم آپلود می کنم. در نهایت قسمت جدید را منتشر می کنم. لینک را کپی و در کانال تلگرام می فرستم. و همین روند را برای سایت پیش می برم.
این بود تمام روند تولید هر قسمت از پادکست آدامس کست